આ હતો એક નાનો ઘડો, જે હંમેશા મોટા ઘડાઓ તરફ જોયા કરતો. મોટા ઘડાઓ પાણીથી ભરાયેલા રહેતા અને ઘરના મુખ્ય દ્વાર પાસે રાખવામાં આવતા, જ્યારે નાનો ઘડો ઘરની પાછળ એક ખૂણામાં પડ્યો રહેતો.
એક દિવસ, નાના ઘડાએ મોટા ઘડાને પૂછ્યું, "તમે હંમેશા પાણીથી ભરાયેલા કેમ રહેતા છો?"
મોટા ઘડાએ જવાબ આપ્યો, "મારા મનમાં એક મોટું સપનું છે. હું ઇચ્છું છું કે ઘરની બહાર રહીને તરસ્યા લોકોને પાણી પીવડાવું."
નાના ઘડાએ હસીને કહ્યું, "તમે તો ઘણા નાના છો. આટલું મોટું સપનું કેવી રીતે સાકાર કરશો?"
મોટા ઘડાએ શાંતિથી જવાબ આપ્યો, "હું જે કરી શકું છું તે હું કરું છું. મારા જેટલું પાણી રાખી શકું છું તેટલું રાખું છું. એક દિવસ કોઈ મને ઘરની બહાર મૂકશે અને ત્યારે મારા સપનું પૂરું થશે."
થોડા સમય પછી, એક દિવસ ઘરના માલિકે નાનો ઘડો તોડી નાખ્યો, પરંતુ મોટા ઘડાને ઘરની બહાર મૂક્યો. ત્યાં આવેલાં પંખીઓ અને તરસ્યા લોકોને પાણી પીવડાવીને મોટા ઘડાએ પોતાનું સપનું પૂરું કર્યું.
શીખ: આ નાની વાર્તા આપણને શીખવે છે કે આપણે આપણા સપનાંને ક્યારેય છોડવાં ન જોઈએ, ભલે આપણે કેટલા નાના કે ઓછા સક્ષમ હોઈએ. આપણે જે કરી શકીએ તે કરતાં રહેવું જોઈએ અને એક દિવસ આપણા સપનાં પણ સાકાર થશે.
#Motivation #Motivationstoryingujarati #GujaratiBlog
No comments:
Post a Comment